Prohibicja. Иностранцы.  Zasmakowałem tego…3

Hotel Czeget tu będziemy mieszkać. Góra Czeget 3460 m n.p.m. Tu i na Elbrusie mamy jeździć. Hotel, budynek chyba cztero czy pięciopiętrowy nie bardzo pasował do otoczenia. Standard poprawny jak na tamte czasy i w tamtym terenie. Czyli pokoje z balkonem miały toalety, natrysk, a może wannę. Na każdym piętrze był дежурных этажей czuli Pani, która miała nad nami pieczę. Jak chcieliśmy чай to zamawialiśmy u Niej. To oficjalne stanowisko, bo poza tymi zajęciami to „etażowa” była koordynatorem tej „placówki handlu zagranicznego”

Dwóch z nas tam było…

Sprzedający wykładali swoje przeszmuglowane towary w pokojach a Ona po obejrzeniu asortymentu kierowała tam miejscowych nabywców. Były to kosmetyki, okulary słoneczne i wszystko inne co zawierało choćby namiastkę tego lepszego świata z którego przybyli Иностранцы. A cuda to nie były bo w 1984 czy 85 roku też tego u Nas brakowało. Tak ,że handel kwitł. I Ci co handlowali mieli pewno wycieczkę za darmo , a może nawet na niej zarobili. A wyjazd nie był tani. Kosztował 30 USD w przeliczeniu to były 3 / słownie trzy / ówczesne pensje w PLU-u. Dziś to ok. 4500-5000 PLN.

Z całej grupy handlowo wyłamały się tylko pięć osób tzn. Ja, mój przyjaciel Ryszard, jeden kolega mecenas i dwóch lekarzy. My z Ryszardem bo dostaliśmy informację od organizatora, że nie bierzemy nic na handel / głupki / A trzech pozostałych nie robiło tego bo nie chciało.  Reszta  handlowała na całego. I jak już pisałem granica była „ załatwiona” to i towaru mieli sporo, ale spokoju po nartach mało. My pięciu przynajmniej nie mieliśmy w pokojach „wędrówki ludów”.

Jedzenie: na początku było ciężko, ale do wszystkiego się można przyzwyczaić. Wedla mojej pamięci do wszystkiego była śmietana. No ale nie przyjechaliśmy to na ***** wypoczynek i menu hotelu. Hotel miał jednak jeden duży mankament, który nam po nartach nie pozwalał dopełnić naszych rozkosz. O % napojów alkoholowych. Wyobraźcie sobie w hotelu dla obcokrajowców, w ZSRR światowym przodowniku w spożyciu procentów, nie było grama alkoholu. Pełna prohibicja.

Narciarstwo Czeget: z hotelu do wyciągu krzesełkowego było blisko, tak więc ubieraliśmy buty narciarskie w budynku, brali narty i na krzesła. One z dołu wywoziły Nas do najwyższej stacji. Już podczas pierwszego wyjazdu widać było, że będzie gdzie pojeździć. Chociaż na samym dole brakowało trochę śniegu /wczesna wiosna /. Nachylenie w skali kolorów trasy czarne, skala przygotowanie trasy kolor mocno czarny. A jaśniej, Ci co jeżdżą na nartach dłużej znają te dwa określenia , a Ci młodsi na pewno to pierwsze. Do takich warunków byliśmy zresztą przyzwyczajeni. Na naszym Kasprowym w tamtym czasie trasy nie były przygotowywane przez ratraki tylko przez jeżdżących narciarzy, czyli zawsze były muldy. Tak było i tam tylko, że były trochę większe.

To nie Elbrus… Ale da się pojeździć przed obiadem…To Alpy Strzyżowskie…

Jesteśmy na górze znowu widoki, krótko niepowtarzalne. Tam był pośredni wyciąg. W większości jeździliśmy na nim bo, tam warunki śniegowe i trasowe były lepsze. Jazda na górze była przednia, stoki szerokie, śniegu dużo można było dobrze pośmigać. Ale małe „ale”  kolejki jak wtedy u Nas. Niestety Иностранцы też musieli w nich stać. Zjazd na dół to było wyzwanie muldy po półtora metra i momentami pion. Śnieg po południu roztopiony przez słońce. Breja, mokry, ciężki. Można było nogi zagotować. Ale przecież po to tam pojechaliśmy – głownie. CDN

Zbigniew Nora Piasecki