Drżyjcie drzewa, drżyjcie krzaki… Uciekajcie z Polski ptaki…

                 My nie damy się kornikom…Pomożemy Wam leśnikom…  

                 I wytniemy wszystko w pień…

                 I umilknie ptaków śpiew…Świergotanie pośród drzew…

                 Będzie cicho i spokojnie…Ale smutno jak po wojnie…

                 Będzie również wielki żal…Że „To” człowiek taki głupi…

                 I nie patrzy na przyrodę…A na własną swą wygodę…

                 Mamiąc ogół dobrem ludzi…Niech, że wreszcie się obudzi…

                 Póki jeszcze coś zostało…Chyba, że „Mu” jeszcze mało…

Zbigniew Nora Piasecki